1^e divisie – LEI – Rob Goorhuis

De compositie LEI werd door Rob Goorhuis geschreven in opdracht van Geert Giesbertz ter herinnering aan diens vader Leonard Hubertus Giesbertz en geschonken aan fanfare Concordia Meterik onder leiding van Chris Derikx ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van deze vereniging in 2020.

Lei Giesbertz werd in 1918 geboren in het Limburgse plaatsje Kessel. De tweede wereldoorlog heeft Lei zijn jeugd afgenomen. Hij werd in die periode tewerkgesteld in Duitsland, waar hij gedwongen arbeid verrichtte in een kolenmijn. Lei was zwijgzaam over deze duistere periode in zijn leven. Daardoor zijn er weinig feiten bekend over hetgeen hij toen heeft meegemaakt. In ieder geval is hij erin geslaagd aan de Duitsers te ontkomen en heeft een gevaarlijke voettocht hem in noordelijke richting gevoerd, waar hij in het dorp Blitterwijck een onderduikadres heeft gevonden bij de familie Wolters. Na de oorlog is Lei in Blitterwijck gebleven en heeft hij daar zijn leven opgepakt.

Hij bleef altijd een gesloten boek, maar de littekens van de oorlog hebben hun sporen in hem nagelaten. Hij trok zich vaak terug in de natuur, hield duiven en zat hele dagen te vissen aan de Maas. Hij stierf in 1977 op 59-jarige leeftijd.

Het werk is een eerbetoon aan Lei Giesbertz en verklankt wat er in deze man omging. In de euphoniumsolo laat de componist de opdrachtgever, die euphoniumspeler was bij Moed en IJver Blitterswijck, vertellen over zijn vader. Klanken zeggen soms meer dan woorden. Het onuitspreekbare kan als een emotie tot de luisteraar komen. Het drietonige motief, dat als leidraad door het gehele werk te horen is, vormt het symbool van LEI’s persoonlijkheid.

De drie episodes beschrijven wat er in deze man is omgegaan tijdens zijn gevangenschap, gedurende zijn reis naar het noorden en na de oorlog in zijn verdere leven.

2^e divisie - Tabula rasa - Jan Bosveld

Tabula rasa van Jan Bosveld is een nieuw werk voor fanfareorkest. Tabula rasa is Latijn voor ‘schone lei’ of ‘onbeschreven blad’. Het begrip werd voor de eerste keer gebruikt door Aristoteles. Later ook door de middeleeuwse filosoof en theoloog Thomas van Aquino en werd overgenomen door de Engelse filosoof John Locke. Het begrip wordt in de filosofie vooral gebruikt in het nature-nurture-debat. De vraag is dan of de mens geboren wordt als tabula rasa en gevormd wordt door zijn of haar omgeving of dat het karakter van de mens al (gedeeltelijk) vastligt bij de geboorte.

Het werk heeft een onheilspellend en energiek karakter en bevat een complexe ritmiek door vele maatsoortwisselingen.

3^e divisie – The Red Stone – Bert Appermont

Deze compositie werd geschreven in opdracht van de Musique Municipale d’Ingwiller, ter gelegenheid van hun 150-jarig bestaan. De inspiratiebron voor het werk was de gemeente Ingwiller in de Franse Elzasstreek. De titel van het werk verwijst naar de vele gebouwen die er in rode zandsteen zijn opgetrokken. In de muziek komt de oude treinverbinding tussen Ingwiller en Bouxwiller tot leven: ook wordt het landschap beschreven, evenals de prettige sfeer die tegenwoordig in Ingwiller heerst.

Dit levendige, optimistische werk heeft voor elke sectie wel een mooie melodie te bieden, met langzame passages die ideaal zijn om aan intonatie en frasering te werken: ook het slagwerk komt ruimschoots aan bod.

4^e divisie - Centenary 2019 – Jan de Haan

Deze compositie werd gecomponeerd in 2018 in opdracht van Chr. Fanfare De Lofstem uit het Friese Sumar ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum van de vereniging in 2019.

Het eerste deel is gebaseerd op een ter plaatse bekend volksliedje; de componist heeft het begin daarvan als leidmotief gebruikt. Een paar regels uit het lied verbeelden op muzikale wijze het ontwaken van het dorp.

Het tweede deel is geïnspireerd op een sculptuur die geplaatst werd ter nagedachtenis van hoofdonderwijzer Kornelis Lieuwes de Vries (1854-1929). Deze vroegere inwoner van het dorp Sumar ontwikkelde in 1905 het bekende en succesvolle aardappelras bintje. Het beeld is zo geplaatst dat de opkomende zon tussen de stenen door schijnt. De halfronde vorm symboliseert de zon, maar ook de aarde waarin de aardappel groeit.

Het derde deel is een verwijzing naar een concertreis die de muziekvereniging in 2011 naar de Verenigde Staten van Amerika maakte. Deze reis wordt beschouwd als een van de hoogtepunten uit het bestaan van de jubilerende vereniging. De componist laat elementen uit het leidmotief en flarden van ‘The Star-Spangled Banner’ – het Amerikaanse volkslied – in het slotdeel van dit werk samenkomen.

5^e divisie – Cardigan Bay – Jacob de Haan

Het werk Cardigan Bay is een opdracht van de stichting Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen voor haar evenement in 2022. Het is een prachtige kleurrijke compositie geworden en zeer goed speelbaar voor orkesten uit die divisie, zelfs als de bezetting niet geheel compleet is. Het werk is opgedragen aan zijn broer Jan ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag in 2021.

Aan de westelijke kust van Wales ligt Cardigan Bay, in een grote inham van de Ierse Zee.  Aan deze baai ligt de kuststad Aberystwyth, waarnaar de bekende hymne genoemd is en waarop deze compositie gebaseerd is. De hymne was in 1876 gecomponeerd door Joseph Parry,  destijds professor en hoofd van de afdeling nieuwe muziek van de University College Wales. Aberystwyth was altijd Jacob de Haan’s favoriete hymne uit de 120 Hymns for Brass Band.  Hij leerde deze, en nog veel meer hymnes kennen in de periode dat hij als tiener in de brassband van zijn woonplaats Heerenveen ging spelen onder leiding van zijn broer Jan. Cardigan Bay is een afwisselende compositie, die bestaat uit 3 in elkaar overgaande delen. In die 3 delen wordt het thema van Aberystwyth op verschillende manieren verwerkt. In de feestelijke inleiding horen we de kerkklokken van Aberystwyth. Hierna volgt de hymne, die in verschillende klankkleuren wordt voorgesteld. Vervolgens klinkt een snel gedeelte met een karakteristieke krachtige ritmiek, waarin het opwaartse beginmotief van de hymne als rode draad fungeert. In het langzame tussendeel staat een trompet/cornet-solo centraal die de melodie van de hymne ritmisch en melodisch varieert  en in majeur klinkt. Dit expressieve deel gaat over in een marstempo, waarin wederom het beginmotief van de hymne zich manifesteert, maar nu eveneens in majeur.  De compositie wordt ceremonieel en feestelijk afgesloten met een Marcia Cantabile waarvan het thema een variant is van de hymne.